Ποια οικονομία; Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η ποιότητα των πολιτικών της ηγετών

Του Νάσου Π. Νασόπουλου

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας δεν είναι το μεγάλο οικονομικό έλλειμμα, είναι το τεράστιο έλλειμμα στην πολιτική διεύθυνση και εκπροσώπηση της χώρας. Είναι η ποιότητα του πολιτικού της δυναμικού και δη αυτών που, εναλλασσόμενοι στα κυβερνητικά έδρανα, ασκούν την εξουσία.
Μια ακόμα επιβεβαίωση αυτού του ισχυρισμού, είχαμε και το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε.
Η κυβέρνηση έθεσε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ματαιώνοντας την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και συγκαλώντας εκτάκτως τα κυβερνητικά όργανα. Με κομμένη την ανάσα ο ελληνικός λαός, παρακολουθούσε να μάθει τι έκτακτο συνέβη. Και μετά από συνεδρίαση τεσσάρων ωρών, βγαίνει ο Υπουργός Οικονομίας και αρχίζει να επιτίθεται στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και σε δημοσιογράφους, συνδικαλιστές και γενικώς όσους διαμαρτύρονται για την επιβολή των σκληρών μέτρων. Περιμένουμε να ακούσουμε, τι αποφάσεις ελήφθησαν για να αντιμετωπιστεί η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και ο κύριος Υπουργός μας λέει ότι αύριο (σήμερα δηλαδή) θα μιλήσει με την τρόικα και μετά θα ληφθούν οι αποφάσεις.
Και τότε προς τι η ακύρωση του ταξιδιού του Πρωθυπουργού;
Προς τι το κλίμα πανικού;
Ποιο ήταν το έκτακτο γεγονός που συνέβη;
Επ’ αυτού άχνα δεν έβγαλε ο λαλίστατος κύριος Βενιζέλος, περιοριζόμενος σε γενικότητες του τύπου «κινδυνεύει το ευρώ και η ευρωζώνη». Ναι, και ακύρωσε ο Παπανδρέου το ταξίδι στις ΗΠΑ για να σώσει το ευρώ και την ευρωζώνη, όταν δεν μπορεί να σώσει ούτε την Ελλαδίτσα!
Όμως, όσα απέκρυψε ο κύριος Υπουργός, τα αποκάλυψε η δημοσιογραφική έρευνα (και για αυτό ενοχλείται ο κ. Βενιζέλος, από τους δημοσιογράφους).
Τι είχε συμβεί λοιπόν;
Στη σύνοδο των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, οι Ευρωπαίοι υπουργοί τα έψαλλαν στον Έλληνα Υπουργό, όχι γιατί συνέβη κάτι έκτακτο, αλλά επειδή συνέλαβαν την Ελληνική κυβέρνηση, να μην προχωράει με τους ρυθμούς που επιβάλλει η κατάσταση, τις αλλαγές που υποσχέθηκε.
Οι Ευρωπαίοι εκτιμούν ότι χάθηκε ολόκληρο το καλοκαίρι, χωρίς να έχουν προχωρήσει οι αλλαγές που θα οδηγήσουν σε μείωση του κόστους του δημόσιου τομέα.
Ναι, αυτό το καλοκαίρι, που ο μεν Πρωθυπουργός έκανε κανά εικοσαήμερο διακοπές, οι δε Υπουργοί του αυτοσυγχαίρονταν για την απόφαση που έλαβε η Ευρωζώνη στις 21 Ιουλίου.
Είναι φανερό, ότι τίποτα έκτακτο δεν προέκυψε το Σαββατοκύριακο. Έκτακτο το θεώρησε η κυβέρνηση καθώς ξύπνησε απότομα από τη θερινή νάρκη που είχε πέσει.
Απλά, αυτό το απότομο ξύπνημα, θα το πληρώσουμε εμείς, καθώς η τρόικα, για να καλυφθεί το χαμένο έδαφος, ζητάει τώρα τη λήψη πρόσθετων μέτρων. Η ατολμία και η απραξία της κυβέρνησης ευθύνονται για τις νέες απαιτήσεις της τρόικας και όχι η κριτική που ασκούν στα μέτρα οι διαφωνούντες.
Η απαίτηση που κατέθεσε ο πολύς κύριος Βενιζέλος «να μην ασκείται κριτική στα μέτρα γιατί έτσι θυμώνει η τρόικα και ζητάει περισσότερα», είναι τουλάχιστον για γέλια, για να μην προβούμε σε άλλους χαρακτηρισμούς περί δημοκρατικού ελλείμματος.
Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση δεν έπεσε σε λήθαργο το τρίμηνο του καλοκαιριού. Βρίσκεται στην κοσμάρα της εδώ και δύο χρόνια, από τότε που ανέλαβε την εξουσία. Γιατί, από τότε, μέχρι και οι πέτρες φωνάζουν ότι ο μεγάλος ασθενής που επιβαρύνει την οικονομία είναι ο δημόσιος τομέας. Και η κυβέρνηση αντί να προχωρήσει από την πρώτη στιγμή στο δραστικό μάζεμα του δημόσιου τομέα, επέλεξε να λάβει μέτρα που οδήγησαν στον θάνατο και τον ιδιωτικό τομέα. Και τώρα, αναγκάζεται δίπλα στο πτώμα του ιδιωτικού, να βάλει και το πτώμα του δημόσιου τομέα, με αποφάσεις που θα οδηγήσουν στην απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες. Έτσι είναι: όταν δεν παίρνεις τις σωστές αποφάσεις την ώρα που πρέπει, τότε διογκώνεις το πρόβλημα.
Δεν χάθηκαν μόνον τρεις μήνες. Έχουν χαθεί δύο ολόκληρα χρόνια. Και έχουν χαθεί με ευθύνη της κυβέρνησης, η οποία αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων, αδύναμη και ανίκανη να διαχειριστεί το μεγάλο πρόβλημα της χώρας


www.thebest.gr